ว่าด้วยความโหดเหี้ยมทางปรัชญา

ว่าด้วยความโหดเหี้ยมทางปรัชญา

การที่วงการละครร่วมสมัยของไทยหันมาให้ความสนใจกับละครที่ยากยิ่งเช่น วอยเซก (Woyzeck) ของ เก-ออร์ก บืคเนอร์ (Georg Büchner 1813-1837) นั้น เราคงจะสนใจแต่เฉพาะผลงานแต่ละเรื่องไม่ได้ แต่ควรห็นความเชื่อมโยงระหว่างงานการละครในยุคต่างๆของตะวันตก บทความนี้เขียนขึ้นตั้งแต่ปี 2518 โดยเลือกละครตะวันตก 3 เรื่อง จาก 3 ยุค มาวิเคราะห์ให้เห็นถึงพัฒนาการของละครตะวันตก โดยเน้นทฤษฎีการละครที่นักวิชาการและนักวิจารณ์ชาวโปแลนด์ ยาน คอท (Jan Kott: 1914-2001) คิดขึ้นที่ว่าด้วย “ความโหดเหี้ยมทางปรัญชา” วงการละครยินดีรับฟังและนำไปใช้ในการสร้างสรรค์ผลงานในช่วงปลายศตวรรษที่ 20

จ.น. (23 ส.ค. 59)

(บทความข้างท้ายนี้คัดจาก เจตนา นาควัชระ, ทางไปสู่วัฒนธรรมแห่งการวิจารณ์, พิมพ์ครั้งที่ 2, [กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ผู้จัดการ 2524] 137-154)

คลิกบทความ ความโหดเหี้ยมทางปรัชญาในละครตะวันตก